Po pierwsze, chciałbym szczerze podziękować przewodniczącemu Ethics Committee Alderman Martin i personelowi komisji Jamie Cernek i Laurze Reimers za ich przemyślane i responsywne podejście do opracowania tej uchwały. Common Cause Illinois docenia ich gotowość do wysłuchania i uwzględnienia znaczących opinii w ostatecznej rezolucji.  

Zastępcze rozporządzenie 002999937 wpłynie na ponad 50 000 organizacji non-profit w Chicago, kluczowe i ratujące życie usługi dla społeczności, które stoją w obliczu największych wyzwań Chicago. W związku z tym niezwykle ważne jest zapewnienie, aby rozporządzenie nie tylko zwiększało przejrzystość i rozliczalność, ale także czyniło to w sposób skuteczny, uczciwy i sprawiedliwy.  

Chociaż byliśmy szczególnie zadowoleni widząc szereg ulepszeń w prawie – w tym wyjątki dla małych organizacji non-profit, oddolnych i zbiorowych działań organizacji, młodych dorosłych/młodzieży/studentów, wolontariuszy organizacji non-profit i udziału grup zadaniowych – uważamy, że nadal trzeba wykonać znaczącą i znaczącą pracę, aby zapewnić, że rozporządzenie osiągnie swoje cele bez zbędnego i nieproduktywnego obciążenia organizacji społecznych.   

Zasięg, edukacja i wsparcie techniczne: Niezbędne jest, aby miasto zaangażowało się w solidny program edukacyjny i informacyjny, aby zwiększyć świadomość na temat intencji i wymagań rozporządzenia, aby zapewnić, że organizacje non-profit będą wyposażone w sposób umożliwiający im znaczące przestrzeganie przepisów od roku fiskalnego 2025. Potrzeba edukacji i wsparcia prawdopodobnie będzie musiała zostać rozszerzona ze względu na wielkość sektora non-profit, złożoność rozporządzenia i wysoką rotację pracowników organizacji non-profit oraz często ograniczone możliwości administracyjne. 

Mechanizmy wdrażania i oceny: Rozporządzenie jest złożone pod wieloma względami, w tym zakresem, zwolnieniami i warunkami kwalifikującymi oraz scenariuszami. Zamiast obarczać wyłącznie sektor non-profit obowiązkiem interpretowania, nawigacji i raportowania wymogów rozporządzenia, Miasto powinno opracować ujednolicone wytyczne, których organizacje powinny przestrzegać. W związku z tym zalecamy, aby Miasto zwołało grupę zadaniową w celu oceny skuteczności rozporządzenia i przedstawienia zaleceń dotyczących ulepszeń. 

Obowiązek zgłaszania: Obecnie nie istnieją żadne wyraźne standardy dla pracowników miasta i członków Rady dotyczące zgłaszania potencjalnych przypadków nieprzestrzegania przepisów, co stwarza okazję do nadużyć, a w najgorszym przypadku nadużyć. Ponadto zwolnienie agencji miejskich i pracowników z przepisów dotyczących ujawniania informacji lub dowodów może mieć zniekształcający skutek. Zdecydowanie wzywamy Radę do jak najszybszego zaradzenia tej nierówności poprzez ustanowienie wiarygodnych standardów dowodowych. 

Administracja dotacji:Aby otrzymać dotację miejską, należy przejść przez złożony i rygorystyczny proces w całym cyklu życia dotacji, który powinien zwalniać wszystkie działania związane z dotacją z klasyfikowania jako działalność lobbingową: wymagania dotyczące kwalifikowalności i aplikacji, certyfikacja fiskalna, projektowanie programu i wskaźniki wyników oraz raportowanie. Można mieć wątpliwości, czy wprowadzenie dalszej kontroli na już skrupulatnym i przejrzystym procesie będzie produktywne. Chociaż cieszymy się, że rozporządzenie zastępcze zwalnia niektóre aspekty administrowania dotacjami z działalności lobbingowej, twierdzimy, że pełny zakres działalności – w tym dostosowania budżetu i zakresu – powinien być również zwolniony (zwłaszcza że takie dostosowania są często inicjowane przez miasto). 

Postanowienia dotyczące partnerstwa publiczno-prywatnego 2-156-22(d)(e): Rozporządzenie zastępcze stanowi, że uczestnictwo w partnerstwach publiczno-prywatnych (takich jak wspólnie finansowane stanowiska miejskie) oraz dyskusje na temat problemów społecznych i powiązanych z nimi rozwiązań nie wymagają rejestracji. Nalegamy, aby to zwolnienie zostało rozszerzone na organizacje non-profit, które świadczą usługi zakontraktowane/przyznane przez miasto. Włączenie grup filantropijnych i wykluczenie organizacji społecznych w tym zakresie implicite nie uwzględnia dwustronnej natury agencji rządowych i działających organizacji non-profit: agencje miejskie polegają na (potrzebie/chęci/korzyściach) działających organizacjach non-profit, aby mieć opłacalny sposób wdrażania ich polityk i priorytetów w celu dostarczania dobra publicznego. Oprócz wzajemności relacji, naturalnego i nieuniknionego wzajemnego planowania i wdrażania programu, prowadzenie organizacji non-profit/dostawców sieci bezpieczeństwa zazwyczaj skutkuje dostarczaniem usług, które sąnie w pełni sfinansowaneprzez agencje rządowe Chicago (dlatego organizacje non-profit muszą dotować/zwiększać swoje dochody prywatnym finansowaniem, mieszanymi dotacjami itp.). Na przykład dotacja na świadczenie usług mentoringowych nie pokrywa w pełni kosztów personelu, administracji i programu, a organizacja non-profit pokrywa lukę budżetową. To jest w istocie korzyść materialna dla miasta i uważamy, że nie różni się w zamierzeniu od partnerstw publiczno-prywatnych między miastem a fundacjami — różni się jedynie w naturze. Wkład rzeczowy (konsulting, usługi dotowane itd.) jest tak samo korzystny materialnie i wzajemny, jak dotowanie agencji miejskiej, która jest obecnie zwolniona.  

Ponownie popieramy ulepszenia zaproponowane w Substitute Ordinance, które mają na celu ustanowienie procedur zapewniających przejrzystość i etyczne postępowanie, ale uważamy, że należy jeszcze wiele zrobić, aby w pełni uwzględnić prawdziwą i dwustronną naturę dynamicznej relacji między agencjami miejskimi a działającymi organizacjami non-profit i nalegamy, aby przyszłe zmiany w rozporządzeniu odzwierciedlały to. Cieszymy się z możliwości udziału w przyszłych okazjach do ulepszenia rozporządzenia w jego obecnym brzmieniu.