Gisteravond laat heeft het Hooggerechtshof van Ohio neergeslagen de derde set staatswetgevende kaarten getekend door de Ohio Redistricting Commission, die opnieuw een standpunt inneemt voor de Ohio-grondwet en alle Ohio-kiezers. Dit is een enorme overwinning in Ohio's strijd tegen gerrymandering, en een belangrijke overwinning in de nationale strijd voor eerlijke districten. 

De beslissing is geen verrassing, aangezien deze derde set kaarten was gemanipuleerd om één partij te bevoordelen, op precies dezelfde manier als de vorige set kaarten die door het hof was vernietigd. De Commissie had opnieuw kaarten gemaakt waarbij bijna de helft van de zetels in de "D"-kolom in feite toss-ups waren, terwijl bijna alle "R"-zetels veilig en zeker waren. In de woorden van het hof: “De opmerkelijk eenzijdige verdeling van de toss-up districten is bewijs van een opzettelijk bevooroordeelde kaart, en het leidt tot partijdige asymmetrie.”

Uit de uitspraak van het Hof blijkt dat er geen twijfels zijn over de bedoelingen van de kaarttekenaars: “Substantieel en overtuigend bewijs toont buiten redelijke twijfel aan dat het hoofddoel van de personen die het tweede herziene plan opstelden, was om de Republikeinse Partij te bevoordelen en de Democratische Partij te benadelen.”

Het Hof merkt op dat, “De commissie heeft aangenomen tot nu toe drie plannen, maar het is nog steeds niet opgesteld één. Medewerkers van Senaatsvoorzitter Huffman en Huisvoorzitter Cupp hebben alle drie de plannen opgesteld die door de commissie zijn aangenomen.” Het Hof beveelt nu dat de Commissie voorlopige versie samen een kaart, met behulp van een onafhankelijke kaartlade. “Om de transparantie te bevorderen en het publieke vertrouwen te vergroten, moet het opstellen van het wetsvoorstel in het openbaar plaatsvinden en moeten de commissarissen regelmatig vergaderingen beleggen om hun bipartizane inspanningen te demonstreren om binnen de door dit hof gestelde termijn een constitutioneel plan te bereiken.” De nieuwe kaartenset wordt uiterlijk 28 maart verwacht.

Nu de derde set van staatswetgevende kaarten is afgewezen, is er geen manier om de voorverkiezingen van 3 mei te laten doorgaan zoals eerder gepland, althans niet voor deze races. De leden van de GOP-commissie waren zo vastbesloten om een oneerlijk voordeel voor hun partij te behouden, dat ze ervoor kozen om de instructies van het Hof tegen te spreken en hun neus op te halen voor de kiezers van Ohio voor de derde keer. Deze onverantwoordelijke en ongrondwettelijke zet heeft de staat de voorverkiezingen van 3 mei gekost. Maakt niet uit. Een uitgestelde voorverkiezing is een kleine prijs om te betalen voor constitutionele kaarten die een decennium mee kunnen gaan. 

Er is nog veel onduidelijk. Wanneer en hoe zal de General Assembly stelt een nieuwe primaire datum vast? Wanneer horen we van het Hof over de congreskaart van Ohio? Wanneer komt de Redistricting Commission weer bijeen? We houden u op de hoogte zodra het nieuws bekend is.

Dank aan alle anti-gerrymandering vrijwilligers en activisten die zo'n belangrijke rol hebben gespeeld in het eisen van eerlijke kaarten en het erop aandringen dat de kaartmakers zich aan de grondwet van Ohio houden. Jullie energie en inspanningen maken een verschil! 

PS: Geniet van de volgende smackdown: “Als laatste punt merken we op dat Senaatsvoorzitter Huffman tegen het Sykes-Russo-plan lijkt te hebben gestemd, op basis van, althans gedeeltelijk, een misverstand over Sectie 6(A). Door Sectie 6(A) in te roepen, bekritiseerde Senaatsvoorzitter Huffman het Sykes-Russo-plan omdat het, zo zei hij, het voor sommige Republikeinse zittende leden moeilijk, zo niet onmogelijk zou hebben gemaakt om hun zetel te behouden. Deze observatie toont, zonder enige redelijke twijfel, aan dat Senaatsvoorzitter Huffman de vereisten van Artikel XI en de redenen voor hun aanneming verkeerd begrijpt. Momenteel wordt de Algemene Vergadering gekenmerkt door extreme disproportionaliteit, waarbij de Republikeinse Partij aanzienlijke meerderheden heeft in zowel de Senaat als het Huis. Het districtsplan dat die disproportionaliteit mogelijk maakte, was de basis voor de aanneming van Artikel XI. Senaatsvoorzitter Huffman's zorg om zittende leden te beschermen, is niet gebaseerd op Artikel XI.”